ประวัติ ของ จิล เอมอส

เธอเกิดในย่านชานเมืองออกแลนด์ของเดวอนพอร์ตเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม ค.ศ. 1927 เอมอสเป็นลูกสาวของชาลส์ เอ็ดวิน รอส เทอร์เนอร์ และลูซี แคโรไลน์ เทอร์เนอร์ (คำเรียกตามหลังชื่อและนามสกุลของหญิงที่แต่งงานแล้ว แมนส์ฟีลด์)[1][2] เธอแต่งงานกับฟิล เอมอส ใน ค.ศ. 1949 และทั้งคู่เป็นครูโรงเรียน โดยสอนในชุมชนต่าง ๆ ในประเทศนิวซีแลนด์ที่ห่างไกลออกไป[3] พวกเขามีลูกชายสองคน และลูกสาวบุญธรรมหนึ่งคน[4] ซึ่งฟิล เอมอส เป็นสมาชิกสภาตั้งแต่ ค.ศ. 1963 ถึง 1975 และดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีรัฐบาลแรงงานที่สาม (ค.ศ. 1972–1975)[3] ครั้นเมื่อ ค.ศ. 1977 จิล และฟิล เอมอส ได้ไปสอนที่ประเทศแทนซาเนีย แต่จิล เอมอส กลับมาที่นิวซีแลนด์ในปีต่อมา แล้วทั้งคู่ก็หย่ากัน[3] โดยก่อนออกจากแทนซาเนีย เธอได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่งผู้สมัครรับเลือกตั้งพรรคแรงงานสำหรับเขตเลือกตั้งพาพาโทโท และเธอได้ประกาศผ่านเทปที่เล่นในที่ประชุมคัดเลือกแทนเธอ โดยไม่ประสบความสำเร็จในการเสนอชื่อเข้าชิง[5]

จิล เอมอส ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้พิพากษาแห่งสันติภาพใน ค.ศ. 1980[6] รวมถึงดำรงตำแหน่งประธานสมาคมพลเมืองเพื่อความเท่าเทียมทางเชื้อชาติระหว่าง ค.ศ. 1980 ถึง 1981[7] เธอเป็นสมาชิกพรรคแรงงานมาเป็นเวลานาน รวมถึงยังได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภานครมานูเกา (ค.ศ. 1974–1977; ค.ศ. 1980–1990) และสมาชิกสภาภูมิภาคออกแลนด์ (ค.ศ. 1980–1983) เธอเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งมูลนิธิโรคเอดส์แห่งประเทศนิวซีแลนด์ และระหว่างการเลือกตั้งในประเทศแอฟริกาใต้ ค.ศ. 1994 เธอเป็นผู้สังเกตการณ์ขององค์การสหประชาชาติ[6][8]

เอมอสได้รับบำเหน็จเหรียญครบรอบร้อยปีแห่งสิทธิออกเสียงเลือกตั้งใน ค.ศ. 1993[6] ส่วนในเกียรติยศเนื่องในวันปีใหม่ 2001 เธอได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์กิตติคุณสหายแห่งนิวซีแลนด์สำหรับบริการแก่ชุมชน[9]

เอมอสเสียชีวิตที่บ้านในคาติคาติเมื่อวันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 2017 สิริอายุ 89 ปี โดยเธอเหลือลูกไว้สองคนจากสามคนของเวลาดังกล่าว[10]